URZĄDZANIE MIASTA

      Urządzanie miasta rozpoczęto od wytyczenia dużego, niemalże kwadratowego rynku. Z każdego narożnika brały początek dwie ulice. Zachodnia pierzeja rynku pozostała dłuższa. Obecnie wynosi około 90 metrów, a pozostałe są nieco krótsze.

Miasto z natury miało charakter obronny. Od południa broniło je jezioro, od zachodu rzeczka Samica, odgrywająca rolę fosy, od północy i wschodu głęboki parów wcinający się w niego rzeką Samicą i jeziorem.

Do miasta można było się dostać poprzez strzeżone bramy i zwodzone mosty. Uzbrojona straż czuwała przy bramach w dzień i w nocy.

Miasta broniły trzy bramy. Jedna na rzece Samicy, druga przed Łąckiem i na końcu ulicy prowadzącej do Świerczyny, trzecia.
Domy w mieście były na ogół drewniane, kryte słomą lub gontem. W tak zabudowanym mieście często wybuchały pożary. Domy nie posiadały numeracji, a oznaczano je nazwiskami właścicieli.

Na rynku z pewnością znajdował się Ratusz. Do 1793 roku na czele miasta znajdował się magistrat. Składał się z dwóch głównych władz czyli porządków: Rada Miejska i Ława Miejska. W skład Rady Miejskiej wchodziło 5 rajców, którym przewodził senior. Wybory odbywały się co rok. Członków rady nazywano rajcami (consul), a całym tym ciałem kierował burmistrz (proconsul).

Ława Miejska, czyli sąd wójtowski składał się z wójta i 5 ławników. Do kompetencji Ławy należało sądownictwo kryminalne oraz sprawy notarialne - zapisy wieczyste, testamenty itp. Od wyroku Ławy przysługiwało odwołanie do właściciela miasta.
Radni, burmistrz, personel administracyjny, słudzy miejscy, wójt i pisarz miejski składali przysięgę przed objęciem urzędu. Wszystko wskazuje na to, że do spraw prawidłowego i uczciwego funkcjonowania miasta przykładano ogromną wagę.